Unlocking Becoming: Positieve Desintegratie in de begeleiding

Je werkt als psychologisch of pedagogisch begeleider, of procesbegeleider in brede zin, van begaafde kinderen, jongeren en/of volwassenen en bent benieuwd hoe je de positieve desintegratie theorie actief kunt integreren in je begeleidingsvormen. Je ervaart de inspiratie om diepgaand te leren over humanistische ontwikkelingspsychologie en deze inzichten om te zetten tot een werkvorm, wijsheid en het faciliteren van jouw en andermans groeiprocessen. Je draagt graag bij aan begaafde ontwikkeling, op een creatieve, onderbouwde en zelfbewuste wijze. Je hebt hierbij graag oog voor individuele aspecten én systemische invloeden, voor talentontwikkeling én levenswijsheid. Je leert graag via noest zelfonderzoek én met oog voor de rijke diversiteit van de mensen waarmee je werkt en in beweging bent. Je laat je in dit proces graag verrassen en houdt ervan je eigen leersporen te creëren, diep in een vraagstuk te duiken en zowel intellectueel en emotioneel levendig als vol verbeelding uit te pluizen.

Welkom, deze module sluit aan bij je interesse en waarden!

Lotte heeft Unlocking Becoming zo ontworpen dat het zowel een katalysator is voor je persoonlijke groei als dat het intens verfrissende inspiratie biedt voor jou als begeleider en je begeleidingspraktijk. Je persoonlijke proces vormt de existentiële en emotionele ‘holding space’ voor de verfijning van en het experimenteren met je professionele, relationele vaardigheden.

Gedurende de module word je uitgenodigd om de psychologische groeidynamiek waar Dabrowski over schrijft persoonlijk te onderzoeken en te verbeelden en experimenteren met vormen van autotherapie en zelfeducatie die stimuleren om je ontwikkelende waardensysteem te herkennen en belichamen, om te ontdekken welke unieke manieren van mens zijn (ook in je rol als begeleider) bij je passen en om je eigen en andermans welzijn te vitaliseren.

Autotherapie verwijst naar het proces van een zelf dat bewust wordt van het zelf via het zorgvuldig en aandachtig in kaart brengen van de binnenwereld. Binnen dit proces staat niet het elimineren van symptomen als stress of angsten centraal, maar de exploratie van menselijke ervaringen als deel van een diepe psychische rijkheid die de mogelijkheid biedt bewust te worden van wat het aan ervaring en processen met zich mee brengt om dit volledig verbonden, unieke, belichaamde en prikkelbare mens te zijn, intrinsiek deel van een groot en levendig ecosysteem.

Emoties en gevoelens, of andere bewustzijnsinhouden, worden verwelkomd als belevingsvormen van (jouw) mens zijn, als inzichten in de variëteit aan perspectieven en polariteiten die je levenservaring rijk is. Dit pad brengt vaak ook een deconditionering (desintegratie) van bepaalde manieren van denken, voelen, bewegen, identificeren, kiezen en verbeelden met zich mee. Er worden (innerlijke en gedeelde) ruimtes en manieren vrijgemaakt om een diverse, levendige en waardenbewuste wijze van leven te ervaren. Intensiteit op het niveau van ervaren en betekenisgeven wordt een uitnodiging om realiteit veelzijdig te exploreren. En om de vraag te stellen wat er in het licht van dit nieuwe existentiële, doorvoelde begrip van waarde is, hoe iets je raakt en in beweging brengt. Gevoelens, gedachten of neigingen die eerder wellicht in de emotionele onderstroom leefden, maken dan deel uit van een verlevendigende psychologische transformatie, een dieper besef van verbondenheid, betekenis en levendigheid in het moment, in samenhang met een groeiend begrip van je kwaliteiten en waarden. En dit is ook weer in het contact met diegenen die je begeleidt een bemoedigende prikkel om te durven exploreren, om (zoals Dabrowski dat puik beschrijft) positief onaangepast te durven zijn.